9 Gedichten over het tonen van je dankbaarheid

Als u op zoek bent naar een eenvoudig manier om meer dankbaarheid in je leven te werken enbreid tegelijkertijd je verbeelding uit, er is niets beters om te lezen dan poëzie. Net als dankbaarheid voelen gedichten zich onvermijdelijk en ogenblikkelijk; ze lijken een zuiverdere of hogere duidelijkheid over de wereld vast te leggen - zelfs als hun taal of vorm misschien een beetje verwarrend is.

Gedichten zijn het perfecte om te lezen als je probeert je dankbaarheid te verbeteren, omdat ze ons, als lezers, ertoe aanzetten om de wereld vollediger te zien. Door aanwezig en bewust te zijn op het moment, kunnen we dankbaar zijn - dat is duidelijk. En gedichten zijn ook - althans ... nou ja, soms - vaak klein. Die kleine dingen zijn belangrijk: iedereen die een dankbaarheid dagboek zal daarvan getuigen.

Als je een gedicht leest en probeert te oefenen met het tonen van dankbaarheid, let dan op alle zintuiglijke details in het schrijven. Let op het ritme van de woorden; merk op hoe ze eruitzien op de pagina. Onthoud alle kleine keuzes die bij het maken van een gedicht komen kijken - ja, het is een beetje een Engelse les, maar zodra je je herinnert dat zelfs het links rechtvaardigen van een gedicht een statement is, kun je al het werk dat bij het maken van literatuur komt beter waarderen. Ik geloof dat onszelf trainen om gevoeliger lezers te zijn, ons helpt die waardering voor schoonheid en intentie in het dagelijks leven te cultiveren. Deze 9 gedichten zijn geweldig om tijd door te brengen met - en, bonuspunten! - ze gaan ook impliciet of expliciet in op het onderwerp dankzegging.

1. 'Boter' door Elizabeth Alexander

Opgroeien

we aten kalkoenkoteletten gebakken in citroen

en boter, boter en kaas op groene noedels,

boter smelt in kleine poelen in de harten

verdwenen meisjesboek 2

van Yorkshire pudding, boter beter

dan jus die witte rijst geel kleurt,

boter glazuur maïs in uitglijden vierkantjes,

boter de lava in witte vulkanen

van hominy grits, boter verzachtend

in een witte kom om met wit te worden afgeroomd

suiker, boter verdwijnt erin

opgeklopte zoete aardappelen, met ananas,

boter gesmolten en curdy om te gieten

over pannenkoeken, boter likte van het bord

met warme Alaga-siroop.

2. 'Mis voor de dag van St. Thomas Didymus' door Denise Levertov

Lof

stroom en verandering, nacht en

de hartslag van de dag.

3. 'Visiting Pai-an Pavilion' door Hsieh Ling-yun

Ik herinner me mannen die honderd verdriet kenden,

hoe onzichtbare inkt op de iPhone te doen

en de dankbaarheid die ze voelden voor geschenken.

Vreugde en verdriet gaan voorbij, elk voor elk,

mislukking op het ene moment, gelukkig succes het volgende.

Maar niet voor mij. Ik heb voor vrijheid gekozen

van de zorgen van de wereld. Ik koos voor eenvoud.

Vier. 'Twee landen' door Naomi Shihab Nye

Zelfs nu, als de huid niet alleen is,

het herinnert zich dat hij alleen was en bedankt iets groters

dat er reizigers zijn, dat mensen naar plaatsen gaan

groter dan zijzelf.

5. 'Een lijst met prijzen' door Anne Porter

Geef lof met water, met stormen van regen en donder En de kleine regens die fonkelen als ze drogen, en de zwakke drijvende oceaan die de dorpjes aan zee vult, en de heldere beekjes die door de bergen stromen

6. 'Zegeningen' door Jay Parini

Zegeningen voor deze dingen en meer: ​​de rivieren en de huizen vol licht, het bittere onkruid dat naar zon smaakt, met vuil gezoete piepers, de harde heldere kiezelstenen, sponsachtige mossen, die onze lichamen opheffen tot wolkenlucht, allemaal slaapwarm kussens bij het aanbreken van de dag.

7. 'De cultuur van glas' door Thylias Moss

De toekomst van fortuinen is een gefabriceerde openbaring van een sneeuwbol: wanneer de juiste persoon zo'n wereld in handen krijgt, wordt die wereld in stukken geschud, wordt het glas in het aquarium getikt, blijven halfdoorzichtige arowana's onverklaarbaar, breekt het verlangen van een tapper uit: oh om glas te worden, om de voet in een doorzichtige babyslof te schuiven arowana en te dansen met een prins wiens glazen teennagels versplinteren als hij achter glasvoetige schoonheden aan rent

8. 'Een vandaag' door Richard Blanco

We gaan naar huis: door de glans van regen of het gewicht van sneeuw, of de pruimige blos van de schemering, maar altijd - naar huis, altijd onder één hemel, onze hemel. En altijd een maan als een stille trom die op elk dak en elk raam tikt, van één land - wij allemaal - met uitzicht op de sterren hopen - een nieuw sterrenbeeld dat op ons wacht om het in kaart te brengen, wachtend op ons om het een naam te geven - samen

9. 'Zeester' door Eleanor Lerman

Dit is wat het leven doet. Hiermee kun je op een stijve knie naar de winkel lopen om ontbijt en papier te kopen. U kunt er zelf voor kiezen hoe u uw eieren, uw koffie, eet. Dan zit er een visser naast je aan de balie die zegt: Gisteravond zat het kanaal vol met zeesterren. En je vraagt ​​je af, is dit een bericht, eindelijk, of gewoon een andere dag?

Afbeeldingen: Corinne Kutz / Unsplash; Giphy (7)